الشاعر : ثروت حنين
مش قادر انطق ولا كلمه
ومراره طالعه ف تنهيدتى
نفسى افضفض وبحرقه
واتكلم ويا حبيبتى ؛؛؛
اقولها ليه كدا نسيانى
وظلمانى وبتغيبى بالمده
هوا انتى مش عارفه
انك لما بتغيبى عنى ثوانى
قلبى بيتقطع مليون حته
هوا ليه صحيح
انتى مش حاسانى
وسايبانى اسهر ويا النجمه
واقول يا ليل وحشانى
فين هي تشوف الدمعه
هوا ازاى ما جاش فبالك مره
تحطى نفسك كدا مكانى
تتعلقى بواحد لدرجه
انه ميفارقش بالك
حتى ثوانى ؛؛؛؛
ومهما تديله من حبك
بتحسى انه مش كافى ..
وفجاه تلاقيه هوا
مخطرتيش حتى ف باله
والسنين الى عشتيها ف حبه
مجرد وقت وكان عادى
ساعتها بجد هتحسى بالخنقه
الى انا حاسس بيها
والدمعه الى هتنزل منك
هتبقى بجد حاجه صعبه
واسالى الى مجرب قبلك
مع انه كان نفسه
يعيش وياكى الفرحه
جربى كمان
انك تضحكى من بره
وتتباهى وتقولى
ف الحب محدش قدى
وانتى اصلا من جوه
بتموتى ف اليوم 100 مره .
ساعتها هتسرحى وبنظره
وياخدك خيالك لكلامى
وتعرفى انك مش قادره
تعيشى العمر من بعدى
وتتمنى رجوعى ولو ثانيه
بس يا خساره مينفعشى
انا عندى اعيش لوحدى
ولا اضيع عمرى عشان خاطرك
اصلها ضاعت بالنسبالك الفرصه
وهتبكى زيى بمراره م الفرقه …
